هنر معماری، تاریخچه معماری و سبکهای مربوط به معماری|40191078

هنر معماری,تاریخچه معماری ,سبك های مربوط به معما,خاستگاه معماری

هنر معماری، تاریخچه معماری و سبکهای مربوط به معماری|40191078|در حال حاظر فایل کامل و برتر با عنوان هنر معماری، تاریخچه معماری و سبکهای مربوط به معماری آماده دریافت می باشد برای مشاهده جزئیات فایل به ادامه مطلب یا دریافت فایل بروید.

تعریف معماری

بروس السوپ صاحبنظر در مورد معماری و تاریخ آن به بیان تعریف ساده‎ای از معماری می‎پردازد:

معماری عبارت است از بنایی كه معنا و محتوا داشته باشد او معتقد است معماری به نوعی از سازندگی اطلاق می‎شود كه مردم بوسیله آن به هویت خود پی می‎برند و به این هویت مفهوم می‎دهند.

بروس آلسوپ همچنین در تعریف معماری آورده است:

معماری نیاز انسان به اینكه از احساسات مشتركش به عنوان وسیله‎ای برای بیان احساسات مشترك استفاده نماید.

فیلیپ جانسون یكی دیگر از كارشناسان معماری در تعریف معماری چنین آورده است: معماری تنها ایجاد انواع جدید فضاهاست. او مهمترین نقش معماری را ایجاد دگرگونی در زمینه فرهنگی موجود می‎داند و این نقش نخست زیبایی شناختی است.

فرانسیس دی. كی. چینگ:

از معماری به عنوان یك هنر بالاتر از جوابگوئی صرف به نیازهای عملكردی برنامه یك بنا می‎باشد. اصولاً، تجلیات فیزیكی معماری با عملكرد انسان مطابقت دارد.

دكتر مهدی حجت نیز در تعریف معماری این گونه آورده است:

معماری شكل دادن به مكان زندگی انسان است پس فعل معماری مستلزم توجه همزمان به دو عامل است: «شكل» و «زندگی» به عبارت دیگر معماری درصدد ساختن ظرف برای مظروف است. ظرفی به نام بنا برای مظروف «زندگی انسان»

كریستوف الكساندر نیز در تعریف ساده‎ای از معماری آورده است:

هر انسان از آن رو كه انسان است زندگی خود را می‎شناسد. كافی است بدان توجه كند و با خود صادق باشد و بگذارد آنچه در درون اوست به صورت چوب، سنگ واجد درآید و مكان زندگی را شكل دهد.

بطور كلی و خلاصه در تعریف معماری مطلوب می‎توان گفت:

معماری مطلوب معماری می‎باشد كه انسان در آن احساس زنده بودن و حیات داشتن، انسجام و آرامش كند.

معمار:

برای تعریف معمار نیز از تعاریف صاحبنظران معماری استفاده می‎نماییم در این رابطه و در تعریف معمار كریستوفر الكساندر آورده است.

معمار را در معنای عام كسی می‎دانیم كه به ساختن بنایی اقدام كند او در ساختن این بنا نه تنها باید خصوصیات آن نوع ا زندگی را كه قرار است در آن مكان رخ دهد بشناسد. بلكه باید به تصویری از زندگی بهتر در آن مكان نیز وقوف داشته باشد.

لذا معمار لاجرم در مكانی كه طراحی می‎كند برداشت خود از زندگی بهتر را بیان می‎دارد بدین ترتیب مجموعه باورهای معمار كه محصول درك و احساس او از شایسته‎ترین زندگی قابل عرضه در مكان مورد طراحی است تجلی می‎یابد.

همچنین معمار را كسی می‎دانند عرضه كننده تعریفی از شایسته‎ترین زندگی می‎باشد كه با خلق فضای معماری خود امكان تحقق آن را برای استفاده‎كنندگان فراهم می‎سازد.